مناجات المتوسلین از امام زین العابدین علیه السلام نقل شده و در صحیفه سجادیه، بحارالانوار و مفاتیح الجنان آمده است. علامه مجلسی زمان قرائت این دعا را روز یکشنبه تعیین نموده است.

مناجات المتوسلین

مُناجاتُ الْمُتَوَسّلین یا مناجات توسل کنندگان، از مناجات های پانزده گانه است که از امام سجاد علیه السلامگفته شده و وسائل توسل و نزدیکی به خداوند، لطف و کرم خداوند و این که انسان تنها در مامن آرامش الهی می آساید، از مباحث این راز و نیاز است.

آموزه های مناجات المتوسلین

وسایل توسل و تقرب به خداوند عبارتند از:

جاذبه های مهربانی خدا و شفاعت رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم.

امید داشتن به لطف و کرم خداوند.

درخواست عاقبت به خیری و قرار گرفتن در بین بندگان خاص وممتاز الهی.

توصیف خداوند:

خداوند، معدن کرم و بزرگواری است.

کریم تر، بزرگ مرتبه تر، رحیم تر و مهربان تر از خدا وجود ندارد.

خدا تنها انیس برای انسان های غریبی است که حتی اقوام و دوستانش وی را از خود رانده اند.

خدا پناه کسانی است که از هر جایی رانده شده اند و پناهی ندارند.

امید داشتن به عفو بی نهایت و کرم و بخشایش نامحدود خداوند.

چنانچه عفو و بخشش و کرم خداوند شامل حال انسان نشود، هیچ کسی نجات نمی یابد.

متن عربی مناجات المتوسلین

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

إِلٰهِى لَیْسَ لِى وَسِیلَهٌ إِلَیْکَ إِلّا عَوَاطِفُ رَأْفَتِکَ، وَلَا لِى ذَرِیعَهٌ إِلَیْکَ إِلّا عَوَارِفُ رَحْمَتِکَ، وَشَفَاعَهُ نَبِیِّکَ نَبِیِّ الرَّحْمَهِ، وَمُنْقِذِ الْأُمَّهِ مِنَ الْغُمَّهِ، فَاجْعَلْهُما لِى سَبَباً إِلَىٰ نَیْلِ غُفْرانِکَ، وَصَیِّرْهُما لِى وُصْلَهً إِلَى الْفَوْزِ بِرِضْوَانِکَ، وَقَدْ حَلَّ رَجَائِى بِحَرَمِ کَرَمِکَ، وَحَطَّ طَمَعِى بِفِنَاءِ جُودِکَ، فَحَقِّقْ فِیکَ أَمَلِى، وَاخْتِمْ بِالْخَیْرِ عَمَلِى، وَاجْعَلْنِى مِنْ صَفْوَتِکَ الَّذِینَ أَحْلَلْتَهُمْ بُحْبُوحَهَ جَنَّتِکَ، وَبَوَّأْتَهُمْ دَارَ کَرامَتِکَ؛ وَأَقْرَرْتَ أَعْیُنَهُمْ بِالنَّظَرِ إِلَیْکَ یَوْمَ لِقائِکَ، وَأَوْرَثْتَهُمْ مَنَازِلَ الصِّدْقِ فِى جِوارِکَ.

 

یَا مَنْ لَایَفِدُ الْوَافِدُونَ عَلَىٰ أَکْرَمَ مِنْهُ، وَلَا یَجِدُ الْقَاصِدُونَ أَرْحَمَ مِنْهُ، یَا خَیْرَ مَنْ خَلَا بِهِ وَحِیدٌ، وَیَا أَعْطَفَ مَنْ أَوَىٰ إِلَیْهِ طَرِیدٌ، إِلَىٰ سَعَهِ عَفْوِکَ مَدَدْتُ یَدِى، وَبِذَیْلِ کَرَمِکَ أَعْلَقْتُ کَفِّى، فَلا تُولِنِى الْحِرْمَانَ، وَلَا تُبْلِنِى بِالْخَیْبَهِ وَالْخُسْرانِ، یَا سَمِیعَ الدُّعاءِ، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.

ترجمه فارسی مناجات المتوسلین

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است؛

خدایا، به پیشگاهت وسیله ای جز عواطف مهرت ندارم و به درگاهت دست آویزی جز از آنچه از رحمتت شناخته شده و جز شفاعت پیامبرت، رسول رحمت رهایی بخش امت از رنج و ناراحتی ندارم، خدایا! این دو وسیله را برای من سبب رسیدن به آمرزشت قرار ده و آن دو را رابطه ای برای دست یابی به خشنودی ات بگردان، همانا امیدم به حریم کرمت فرود آمده و مرکب طمعم به آستانه جودت بار انداخته است، پس در مورد خودت آرزویم را محقّق ساز و کارم را به خیر پایان ده و مرا از آن برگزیدگانی قرار ده که در بین بهشت قرارشان دادی و خانه کرامتت را در اختیارشان گذاردی؛ و دیده آنان را در روز قیامت با نگاه بسوی جمال خود روشن نمودی و جایگاه راستی را در جوارت به آنان واگذار نمودی،

ای آن که باریافتگان بر کریم تر از وی بار نیابند و قصدکنندگان مهربان تر از او را نیابند، ای برترین کسی که شخص تنها با او خلوت کند و ای مهربان ترین کسی که انسان رانده بجانب او روی آورد، بسوی گستردگی عفوت دست گدایی دراز کردم و به دامن کرمت چنگ آویختم، مرا مستحق حرمان مکن و به ناامیدی و زیان دچار مساز، ای شنوای دعا، ای مهربان ترین مهربانان.